دکتر سهراب بختیار

در یک کلام تا وقتی بانکهای ما فعالیتهای اقتصادی انجام می دهند و به جای خدمت رسانی به تولید، تولید کننده را به عنوان هدف سود آور خود می دانند، تولید رنگ و رونق را به خود نمیبیند.

البته تنها کاهش سود بانکی و قطع دست نظام بانکی از بنگاهداری کافی نیست و برنامه ریزی و مدیریت و هدایت سرمایه های خارج شده سپره گذاران نیز ضروری می باشدتا یاعث هجوم سپرده های خروجی از نظام بانکی(سرگردان) به بازار های موازی و افزایش نقدینگی و رشد بیشتر تورم نشود و از رشد سفته یازی و ورود به بازار مسکن و بهم رختن بیشتر بازار ارز، سکه و طلا جلوگیری کند.

مهمتر اینکه اگر سپرده های بانکی با سود پایین به بنگاه های سوری و غیر واقعی هدایت شود باعث ایجاد فساد و رانتی به مراتب بیشتر از مقطع فعلی خواهد شد.

بصورت صریح و عامیانه با تسهیلات حدود 20درصدی موجود، تولیید کننده ما نمی تواند هیچ رقابتی را با تولید کننده خارجی داشته باشد که از تسهیلات نزدیک به صفر استفاده می کند( حتی با دردست داشتن منابع انرژی قیمت)

پیرو دستورالعمل وزارتخانه پیرامون اختصاصی وام های ویژه تولید پیشنهاد بنده تشکیل کارگروه های استانی تخصصی زیر نظر اتاق های بازرگانی و تشخیص کارشناسانه و اولویت دار تولیدی ها در شهرک صنعتی، تعامل با بانک ها و اختصاص اولویت دار اینگونه وام ها به واحدهای موجه و پیگیری ارائه به موقع وام در کمیسیون های صنعتی این اتاق می باشد تا به دور از یک جانبه گرایی و تخلف ، چهره بی روح و تاسف بار شهرک های صنعتی را تبدیل به نشاط و پویایی در تولید گردانند.

همچنین با تشویق کارآفرینان طی طراحی به عنوان اجاره به شرط تولید ضمن پشتیبانی مالی از کارآفرینان مستعد، واحدهای تولید تعطیل شده را نیز به اجاره این عزیزان در آورند.

همچنین کمیسون های صنعتی اتاق ها، سرمایه های کوچک و متوسط شهروندانی که قصد افزایش درآمد خانواده را دارند(سپرده های بانکی) را ترغیب به تشکیل شرکتهای تعاونی کارآفرینی نموده و ضمن هدایت تخصصی به مشاغل تولیدی، حمایت کامل از صفر تا صد را از ایشان انجام دهند.

ضمنا تجربه ناموفق تزریق وام کم بهره را به تولید تجربه نموده ایم که نه تنها باعث رونق در تولید نشده بلکه باعث موازی کاری تعدادی سودجو در بازار های دیگر گردیده لذا، بنده طرح مکلفی را به جناب رحمانی(وزیر محترم صمت(پیشنهاد دادم که با نظارت کامل دستگاه ذیربط، وام ابتدا با درصد فعلی در اختیار متقاضیان تولید قرار گیرد و در صورت رسیدن به سقف تولید با ملاک و معیار قابل ارائه برای صادرات و عرضه در بازارهای صادراتی ما به التفاوت دو رقمی این سود به تولید کنندگان موفق بازگردد.

با این راهکار، انشالله رونق تولید را به شکل کاملا ملموس و نه شعارین طی یک برنامه چند ساله شاهد خواهیم برد.