عطر غذای مادربزرگ در گیلان نوستالژی نیست
اگر بتوانم یک بار دیگر زندگی کنم بیشتر سفر می روم …؛ بخشی از شاعرانه های شاعر آرژانتینی است که امروز در جاده های شمال تجلی یافته و مردمان در سفر به پیچاپیچ سبز جاده های گیلان درنگ نمی کنند اما آنان که سفر تخصصشان است، معتقدند امروز آوازه طعم خوش اصالت غذاهای گیلانی به شاخه ای از گردشگری نوین در این استان تبدیل شده است.
سفر از زمانی آغاز می‌شود که اندیشه اش در ذهن نمایان شود و آنان که از ذوق سفر سرشارند نیک می‌دانند که گیلان، سفرنامه ایست بی منتهی …
اگرچه این روزها گردشگری به واسطه چالش‌های پیاپی چون، گردشگری آلایندگی محیط زیست، ترافیک سرسام آور، چهره ناخوش شهری، گرانی و … برای مردمان شمال، نیازمند بازتعریف است و به طور حتم سفرهای کمپی و تهیه غذاهای سریع در چادرهای مسافرتی در تعریف گردش و گردشگری نمی گنجد اما فارغ از همه اینها گردشگری غذا که اصالتی برآمده از ذوق مادربزرگان گیلانیست، توانسته سبکی نوین از گردشگری را رقم بزند.
غذا در گیلان فرهنگ نیست، زندگیست بطوریکه امروز که فصل اشتیاق گیاه به خورشید در گیلان است و گردشگران در جاده‌های روستایی گیلان تصاویری را زندگی می‌کنند که به نقاشی می‌ماند؛ مردمان روستاهای گیلان زمین، یکان به یکان مواد غذایی بومی سرزمین خویش را به توان بازو در زمین‌های زراعی خویش می‌پرورند و برای هر فصل و هر ماه، بطور گروهی آنها را برای نیاز یکسال آماده و ذخیره و از این راه امرار معاش نیز می‌کنند.
بابک علیدوست ماسوله دکترای برنامه ریزی روستایی می‌گوید: گردشگری که مجموع پدیده‌ها و ارتباطات ناشی از کنش متقابل میان گردشگران، سرمایه و دولت هاست؛ به علت خصلت بین رشته‌ای خود قابلیت نگرش‌های متفاوت را داراست و این امر سبب ارائه تعاریف بسیاری در این زمینه شده است.
وی در گفت و گو اختصاصی با خبرنگار ایرنا ادامه می‌دهد: گردشگری فصل مشترک بین زندگی عادی ساکنان بومی و زندگی غیر عادی گردشگران را در برمی گیرد و از این حیث گیلان سرزمینی جذاب برای تجربه لحظه‌های نو و خوشایند است که به طبع تجربه غذاهای محلی یکی از آنها می‌تواند باشد که امروز خوشبختانه به طور برجسته در فضاهای بومگردی، رستوران‌ها و سفر به روستاها و نقاط گردشگری استان بطور واضح ملموس است.
وی ادامه می‌دهد: اگر چه زندگی آدمیان بر مدار تند شهرنشینی استوار شده و خوب نیست اگر بگوییم فرهنگ غذا در شهرها بی قوام گشته و عطر خوش غذاهای مادر بزرگ نوستالژی دیگری را رقم می‌زند اما از سر شعف می گویم امروز هنوز عطر غذای مادربزرگ در گیلان نوستالژی نیست.
علیدوست ماسوله می‌گوید: برنامه ریزی برای گردشگری غذا یکی از زیرشاخه‌های گردشگری فرهنگی است که می‌تواند با برنامه ریزی از سوی دفاتر خدمات مسافرتی به یکی از شاخه‌های تخصصی گردشگری بدل شود و رونق اقتصادی از این حیث را در پی داشته باشد.
