به گزارش "گسترش تولید و تجارت"در سال‌های اخیر که شوک‌‌‌های پیاپی سیاسی، امنیتی و بهداشتی، جهان را به ورطه رکود و افول برده، قراردادهای تامین بلندمدت راز بقای اصلح در شرایط پررقابت تولید در کلاس جهانی بوده است. آن دسته از شرکت‌هایی که در زنجیره خود همکاری با واحد‌‌‌های برجسته را در دستور کار قرار داده‌‌‌اند، به یمن این نوع قراردادها موفق شده‌‌‌اند تا حدی از ثبات را در فرآیند تولید خود تجربه کنند.

 برخی از شوک‌ها اجتناب‌‌‌ناپذیر هستند و خود را به فضای تولید و تجارت تحمیل  می کنند 

برای نمونه ابرروند تحول‌بخش حمل‌ونقل جهان که اثر عمیقی بر کاهش سطح انتشار آلاینده‌‌‌ها در جهان دارد، از طریق فشار بر بخش‌‌‌هایی نظیر معدن و صنایع معدنی شرایط خاصی را برای برخی از کشورهای تولیدکننده و نیز بنگاه‌‌‌های برتر ایجاد کرده، به طوری که بعضا باعث افول سطح رقابت‌‌‌پذیری برخی کشورها و بعضی از برندها و ظهور بازیگران جدید و کشورهای جدید در سطح زنجیره‌‌‌های جهانی شده است.

در سطح صنعت خودرو  موضوع افول سطح رقابت‌‌‌پذیری  اهمیت دوچندانی داشته و شدت و حدت بالاتری دارد

اگر در گذشته زنجیره تامین و صنایع قطعه‌سازی عمدتا به دو فلز آلومینیوم و فولاد و آلیاژهای این‌چنینی نیازمند بوده، امروز دسترسی فراگیر به مس و برخی از عناصر کمیاب خاکی از جمله لیتیوم، کبالت و نیکل یا حتی گالیوم به چالش جدی صنایع خودروسازی و قطعه‌‌‌سازی به طور خاص و بخش حمل‌ونقل به‌‌‌طور عام بدل شده است. همین عامل است که سبب شده است شرکت‌های برتر این عرصه، از تسلا، فورد و جنرال‌موتورز تا برخی از تامین‌‌‌کنندگان مشهور جهان نظیر بوش و ال‌‌‌جی، به شکل گسترده در بخش معدن سرمایه‌گذاری کرده و به‌‌‌جای حضور فعالانه در انتهای زنجیره، بازیگری در بخش‌های مختلف را با هدف کاهش استرس تامین در پیش گیرند.

بزرگ‌‌‌مقیاس بودن، کار جمعی بزرگ و اولویت‌‌‌های کلان می‌تواند نجات‌‌‌بخش باشد

البته نکته مهم در این ماجرا امکان‌‌‌پذیری چنین سطحی از اقدام برای یک بنگاه در این شرایط پرریسک است. بنگاه‌های بزرگ و باسابقه برخلاف واحد‌‌‌های کوچک در چنین شرایطی عملکرد بهتری از خود بروز می‌دهند. این یعنی در عصر حاضر که به عصر گسسته شدن زنجیره‌های جهانی مشهور است، بزرگ‌‌‌مقیاس بودن، کار جمعی بزرگ و اولویت‌‌‌های کلان می‌تواند نجات‌‌‌بخش باشد. ایران اما با وجود برخورداری از ظرفیت‌‌‌های صنعتی بسیار به دلیل فشارهای سیستمی و غیرسیستمی هنوز از داشتن چنین بنگاه‌هایی محروم است و نه در بخش خصوصی، نه در بخش تعاونی و نه در بین دولتی‌‌‌ها بازیگری با این مشخصات وجود ندارد. نکته منفی این مهم هم صرفا فقدان راهبرد مناسب برای مقابله با ریسک‌های جهانی نیست که البته این نیز خود معضل بزرگی است.

منبع: دنیای اقصاد