مزایای استقرار اصناف در شهرک‌ها
با رشد شهرنشینی و توسعه مناطق شهری وجود واحدهای صنفی و خدماتی در محدوده‌های شهری به عنوان آلاینده شناخته شده و موضوع انتقال این واحدهای صنفی در دولت‌های قبل مطرح شده و اجرای آن در این دولت نیز پیگیری می‌شود.
شهرک‌های صنعتی، ناحیه‌های خدماتی در این شهرک‌ها، شهرک‌های صنفی و تخصصی از گزینه‌های درنظر گرفته شده برای انتقال اصناف است که تاکنون در برخی از شهرستان‌ها این انتقال با واگذاری واحدهای کارگاهی آماده انجام شده است. هرچند اصناف به مرور در حال استقرار در شهرک‌های هستند اما این واحدها انواع مختلفی دارند و به عنوان اصناف صنعتی، خدماتی و... قابل دسته‌بندی هستند. تکلیف سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی با اصناف تولیدی مشخص است و به عنوان واحد تولیدی می‌توانند در شهرک‌ها مستقر شوند ولی اصناف خدماتی هم با توجه به نحوه فعالیت خود به شهرک‌ها وارد می‌شوند تا خدماتی را که پیش از این از بیرون شهرک‌ها دریافت می‌شد از این به بعد در داخل شهرک‌ها و از طریق این اصناف قابل دسترسی باشد، البته براساس برنامه‌ریزی‌های انجام شده شهرک‌های تخصصی اصناف نیز ساخته خواهد شد تا اصناف به طور متمرکز بتوانند در آن مستقر شوند. انتقال اصناف به داخل شهرک‌های صنعتی یا ایجاد شهرک‌های صنفی - تخصصی می‌تواند مزایایی مانند کاهش صنوف آلاینده در شهرها به دنبال داشته باشد و در مقابل صنوف با حفظ زمین و ملک خود در شهر می‌توانند امتیازات دریافت زمین را در شهرک‌های صنعتی به‌دست آورد؛ سازوکاری که در همه شهرهای کشور در حال پیگیری است. اما این اقدام چه کمکی به صنوف می‌کند و کدام یک از اصناف در این دایره ساماندهی چینش می‌شوند؟ علاوه‌بر این، چه تسهیلاتی برای اصناف مستقر در شهرک‌های صنعتی درنظر گرفته می‌شود؟ آیا این تسهیلات مشابه امتیازاتی است که به واحدهای صنعتی مستقر در شهرک‌ها داده می‌شود یا متفاوت است؟ درواقع زمانی موضوع ساماندهی و انتقال اصناف به بیرون از شهرها جذابیت پیدا می‌کند که بدانیم قرار است شهرک‌های صنفی- تخصصی نیز برای آنها ساخته می‌شود. همچنین به دلیل کمبود فضای شهرها بهتر است اصناف در شهرک‌های صنعتی قرار بگیرند. تلاش شرکت شهرک‌های صنعتی هم این است که آنقدر جذابیت را در شهرک‌های صنعتی زیاد کند که اصناف خود با رغبت بخواهند در شهرک‌ها فعالیت کنند. در ساماندهی اصناف اولویت اصلی با صنوف آلاینده است. مانند در و پنجره‌سازی، MDF و نجاری. مصالح ساختمانی، تعمیرات خودرو و واحدهای صنفی تولیدکننده قطعات بتنی نیز در اولویت بعدی قرار دارند.
تمامی امتیازاتی که برای واحدهای صنعتی لحاظ می‌شود برای اصناف مستقر نیز درنظر گرفته می‌شود مانند یارانه آموزش و تسهیلات واگذاری زمین. در این میان اگر واحدهای صنفی، تولیدی و صنعتی در قالب شرکت باشند مانند بقیه واحدهای مستقر در شهرک‌های صنعتی از معافیت‌های مالیاتی برخوردار می‌شوند.
هزینه زمین در شهرک‌های صنعتی به نسبت هزینه آن در داخل شهر برای اصناف ارزان‌تر تمام می‌شود. به علاوه اینکه شرکت شهرک‌های صنعتی برای اصناف سوله بزرگ درنظر گرفته است. تمرکز واحدهای صنفی در یک محل مشخص نیز جذابیت ساماندهی اصناف در شهرک‌های صنعتی یا در یک شهرک صنفی است که این واحدهای صنفی در یک جا متمرکز می‌شوند؛ اجتماعی که می‌تواند سبب جذب مشتری‌های زیادی برای آنها شود. انتقال کارگاه‌ها و اصناف به خارج از شهرها جزو وظایف شهرداری‌ها است اما در برخی از استان‌ها این کار انجام نمی‌شود. در دولت گذشته نیز پیشنهاد شد که زمین‌هایی آماده و به صنوف آلاینده داده شود. با این حال پیگیری‌ها نتیجه‌ای نداشت تا اینکه با همکاری سازمان صنایع کوچک قرار شده اصناف به شهرک‌های صنعتی انتقال یابند.
