چین از آغاز قرن بیست و یکم، در حال بررسی توسعه کشاورزی و روستایی از منظر برنامه توسعه اقتصاد ملی است و به‌منظور تطبیق خود با صنعتی شدن و محیط در حال تغییر کشاورزی و جامعه روستایی، رشته سیاست‌هایی را اتخاذ کرده که کشاورزی را تقویت، منافع جوامع روستایی را تامین و کشاورزان را توانگر می‌کند. این سیاست‌ها برای تحکیم نقش کشاورزی به‌عنوان پایه و اساس اقتصاد ملی، افزایش درآمد کشاورزان و توسعه همه‌جانبه روستایی به کار گرفته می‌شوند. بنابراین یک سیستم سیاستی به‌تدریج در چین شکل‌گرفته است که از کشاورزی در عصر جدید حمایت می‌کند.

دولت مرکزی چین به مدت ۱۳ سال به‌طور مرتب سندی را منتشر کرده است که در زمینه کشاورزی و جوامع روستایی و کشاورزان راهنمایی‌هایی را ارائه می‌کند. این سند که سند شماره یک نام دارد تمهیداتی در زمینه‌های زیر را تشریح می‌کند:

افزایش درآمد کشاورزان، سودمندی کشاورزی جامع، احداث روستاهای جدید، کشاورزی مدرن، توسعه پایدار کشاورزی، برنامه‌ریزی کلان توسعه شهری و روستایی، سیستم آب‌رسانی زمین زراعی، علم و فناوری کشاورزی، توانایی توسعه روستایی،  مدرنیزاسیون کشاورزی و تحقق یک جامعه نسبتاً بهتر.

سیاست‌های حمایتی تضمین‌کننده تامین امنیت غذایی با تولیدات داخلی

چین به اصل اساسی تضمین تامین غذا با تولیدات داخلی پایبند است و برنامه‌های متوسط و بلندمدتی را برای امنیت غذایی و افزایش ظرفیت تولید غلات با ۵۰میلیون تن اجرا کرده است. اولین و مهم‌ترین برنامه، افزایش بهره‌وری است و در تلاش است تا از زمین‌های کشت‌شده محافظت کند و عملکرد دانه در هر واحد را بهبود ببخشد. دومین آن تکمیل مکانیسم بازار غله است که در آن تلاش می‌شود با ایجاد یک سیستم بازار قوی‌تر، به نقش بازار در تخصیص منابع بیشتر پرداخته شود. سومین برنامه تقویت مقررات کلان در زمینه تامین غذا است. این بدان معنی است که سیاست‌های مربوط به یارانه‌های غلات و قیمت‌گذاری محصولات کشاورزی تکمیل و سیستم ذخیره غلات با تعدیل و تنظیم بیشتر واردات و صادرات مواد غذایی، تقویت خواهد شد. چهارمین برنامه نیز ایجاد سیستم پاسخگویی برای امنیت غذایی است و اینکه فرمانداران استانی مسئول تامین امنیت غذایی هستند، پایبند است یا خیر؟

خانواده‌های روستایی مسئول حفاظت از زمین‌های زراعی

چین سخت‌ترین سیستم حفاظت از زمین‌های کشاورزی را اجرا می‌کند. مسئولیت حفاظت از زمین‌های کشاورزی تقسیم و به هر خانواده روستایی واگذار می‌شود که آن‌ها پاسخگوی حفاظت از زمین‌های کشاورزی اولیه هستند. هدف این است که اطمینان حاصل شود زمین‌های کشاورزی اولیه کاهش پیدا نخواهند کرد و این زمین‌ها برای اهداف و مقاصد دیگری استفاده نمی‌شوند و زمین‌های کشاورزی از کیفیت خوبی بهره‌مند‌ می‌شوند.

انواع یارانه‌های دولتی چین برای حمایت از بخش کشاورزی

چین یک چارچوب اساسی برای سیاست حمایت از بخش کشاورزی ایجاد کرده است. هسته این چارچوب چهار یارانه است. اولین آن یارانه مستقیم برای تولیدکنندگان غلات است که از سال۲۰۰۴ جایگزین یارانه بازاریابی غلات شد. از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵مجموعاً ۱۶۲.۲۵ میلیارد یوان یارانه مستقیم غلات پرداخت شده است. دومین یارانه برای واریته­های (ارقام) برتر محصول است و تاکنون ۱۷۶.۱۲ میلیارد یوان برای این یارانه اختصاص داده شده است و در حال حاضر ده محصول عمده همانند برنج، گندم و ذرت را پوشش می‌دهد. یارانه برای اصلاح نژادهای دام و طیور از سال۲۰۰۵ شروع شد که گاوهای شیری، خوک زنده ،گاوهای گوشتی، گوسفند و بز را شامل می‌شود. سومین نوع یارانه برای خرید ابزار و ماشین‌آلات پیشرفته کشاورزی است. از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵  ۱۴۳.۵ میلیارد یوان از بودجه مرکزی بابت این یارانه پرداخت شده است. مدل چهارم پرداخت یارانه، یارانه عمومی برای نهاده‌های ورودی کشاورزی است که تاکنون ۷۷۸.۱ میلیارد یوان پرداخت شده است.

دولت به‌منظور افزایش کارایی یارانه‌ها در سال ۲۰۱۵ اصلاحاتی را برای یارانه‌ها آغاز کرده است . ادغام “یارانه مستقیم غلات”، “یارانه بذر واریته­های برتر” و “یارانه عمومی نهاده‌ها ” در “یارانه کشاورزی محافظتی” با هدف محافظت از حاصلخیزی زمین‌های کشاورزی و حمایت از تولید محصول باکیفیت، انجام شده است.

مناطق روستایی تحت پوشش خدمات مالی و بیمه‌ای

چارچوب حمایت مالی روستایی به‌تدریج در حال بهبود یافتن است و یک الگوی جدیدی از همزیستی و توسعه هماهنگ سرمایه‌گذاری تجاری، سرمایه‌گذاری تعاونی و سرمایه‌گذاری سیاستی در حال شکل‌گیری است. بیمه کشاورزی یک راه‌حل مهم برای حفاظت و حمایت از کشاورزی است. دولت مرکزی چین در سال ۲۰۰۷ برنامه آزمایشی یارانه حق بیمه کشاورزی را آغاز کرد. در حال حاضر، یارانه حق بیمه که از طریق بودجه مرکزی پرداخت می‌شود همه استان‌ها را برای ۱۵ واریته یا گونه، شامل ذرت و برنج و گاوهای شیری پوشش می‌دهد.

حفاظت از قیمت محصولات کشاورزی با اجرای سیاست‌های اصلاح بازار

یکسری سیاست‌ها و اقداماتی جهت ارتقا اصلاح بازار گرایی برای محصولات عمده کشاورزی مانند غلات، هم‌زمان با آزادسازی بازار و قیمت محصولات کشاورزی، ایجاد سیستم حداقل قیمت خرید برای غلات و جمع‌آوری و ذخیره محصولات کشاورزی عمده، انجام شده است. سیاست حداقل قیمت خرید برای گندم و برنج و دیگر محصولات عمده در مناطق اصلی تولیدکننده این محصولات از سال ۲۰۰۴ اتخاذ شده است. سیاست جمع‌آوری و ذخیره موقت برای محصولات غذایی مانند ذرت و سویا و دیگر محصولات عمده کشاورزی مانند پنبه، کلزا و چغندرقند که به‌وسیله‌ی سیاست حداقل قیمت خرید تحت پوشش قرار نمی‌گیرند، اجرا شده است. از سال ۲۰۱۴، دولت برنامه آزمایشی اصلاح قیمت مورد هدف برای سویا را در شمال شرق مغولستان و برنامه آزمایشی پنبه را در سین کیانگ آغاز کرده است.

یارانه‌ها در خدمت آموزش فنی کشاورزان و کارگران مهاجر

پروژه‌ی «درخشش آفتاب» یا (Sunshine Project )که توسط بودجه دولتی تامین مالی می‌شود برای آموزش نیروی کار روستایی و آمادگی آن‌ها برای ورود به مشاغل اجرا می‌شود.طی این برنامه سیستم یارانه‌ای که به مهارت‌های فنی کشاورزان اعتبار می‌بخشد، ایجاد شد و محدودیت‌های غیرمنطقی برای به‌کارگیری کشاورزان در شهر ملغی شده است. شرایط کاری کارگران مهاجر در حال بهتر شدن است و یک مکانیسم اشتغالِ با فرصت برابر برای شهروندان شهری و روستایی در حال تنظیم شدن است.